Kürke Hayır Platformu' nun başlattığı "Vitrinler Kansız Olsun" projesine Füsun Önal' ın gönderdiği destek mektubu:
KÜRKE "HAYIR" PLATFORMU Yetkililerine...
Okula gitmediğim yıllarda annemin kürkü vardı.
Kürk nasıl elde edilir konusunda küçük bir çocuk olarak pek tabii ki hiç bir bilgim yoktu.
O yıllarda bu tarz platformlar olmadığı gibi kürk elde edebilmek için hayvanlara nasıl işkence yapıldığına dair bilgi veren hiç bir kaynak da yoktu.
Annem ve arkadaşları, akrabaları için "kürk" demek "şıklık..." demekti.
Kürk giyen kadınlar "şık kadınlar" dı...
Ben büyük bir hayvan tutkunuyum.
14 kedili, bir güvercinli anneanne ile bir atı, bir köpeği olan babaannenin torunuyum.
Babamın babası Veteriner Generali...
90 yaşına yaklaşan babam verandasında 15-16 kediye bakıyor.
Kış oldu mu hepsine yuva yapıyor.
Her gün yemeklerini sularını sütlerini veriyor.
(Kendi uç kedisi öldüğünden beri evde kedi besleyemiyor.
Ama sevgisini bir çok kediye verdi)
Çocukluğumdan beri benim de hep kedilerim vardı.
Hala da var...
Küçük yaşta ilk evliliğimi yaptığımda annem "Bir kadının dolabında kürk olmalı" ısrarıyla bana da kürk alınmıştı.
Çok kısa bir süre giydim.
Londra'dayken sonradan PETA'ya bağlı olduklarını öğrendiğim grup üzerime az kaldı boya atıyordu.
Nedenini öğrendikten sonra da bir daha kürk giymedim.
Daha fazla bilgi edindikçe de anneme anlattıklarımdan dolayı o da kürklerine (4 kürkü vardı) veda etti.
Ben de bendekileri verdim.
Artik o kadar güzel imitasyonlar var ki.
Hem hafif, hem ucuz, hem de sıcak...
Bildirinizde yazdıklarınıza katılıyorum.
Ve sizlere sevgilerimi yolluyorum.
Füsun Önal
Yazar-Şarkıcı-Tiyatrocu..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder